- birlələkli
- прил. одноперистый. Birlələkli əzələ анат. одноперистая мышца
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
birlələkli
Смотреть что такое "birlələkli" в других словарях:
birləçəkli — sif. bot. Bir ləçəyə malik olan. Birləçəkli bitkilər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toxmaqçiçəkli(lər) — cəm bot. Birləpəli bitkilərin daxil olduğu bitki sırası … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dib — is. 1. Dəniz, çay, kol və s. suyunun altındakı torpaq səthi. Görünməz olmuşdur dənizin dibi; Qayıq yırğalanır bir beşik kimi. S. V.. Sanki qalxmaq istəyir göyə dənizin dibi. R. R.. Qoca, avarı suyun dibinə dayayıb, ayaqları ilə gəmini itələdi və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qrup — is. <alm.> 1. Bir yerdə, bir birinə yaxın olan bir neçə adam, heyvan, şey və s. ; dəstə. Bir qrup adam. // Bir neçə adamın qrafik təsviri, yaxud birgə fotoşəkli. Qrup ilə şəkil çəkdirmək. 2. Siyasi görüşləri, məqsədləri, peşələri və s. bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərf — ə. 1) səsin yazıda ifadə edilən şəkli; 2) səkilçi; 3) kəlmə, söz; 4) yazılı, yazılmış. Hərfi əsli ərəb qrammatikasında: kök hərf, əsli hərf; hərfi ətf ərəb qrammatikasında: ara söz, birləşdirici söz; hərfi mənqut nöqtəsi (nöqtələri) olan hərf;… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zoncümlə — f. və ə. «əz an cümlə» birləşməsinin ixtisar şəkli o cümlədən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bəla — is. <ər.> 1. Uğursuzluq, bədbəxtlik, müsibət, fəlakət, afət. Ona bəla üz verdi. – Bu nə bəladır ki, . . dağlar və daşlar da quraqlıqdan od tutub yanır. C. M.. . . Kiçik bir xata böyük bəlalar törədər. M. İ.. // Məc. mənada. <İrakli:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dindirmək — f. 1. Danışdırmaq, söylətmək. Yarı xəlvətdə gördüm; Dindirmədim doyunca. (Bayatı). // məc. Əzizləmək, oxşamaq. Yerlərdə süründün, yetişər, göylərə qaldır; Dindir qucağında. H. C.. Ürkək baxışlarınla ruhumu dindirəydin; Məni sevindirəydin. M. Müş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dovşan — is. 1. Gəmiricilər dəstəsindən qabaq ayaqları dal ayaqlarından qısa, uzun və dik qulaqlı, dodağı yarıq kiçik heyvan. Dovşanlar otla və bitki ilə keçinir. Dovşan əti dadsız olur. – Dovşanın gümanı ayaqlarına gələr. (Ata. sözü). 2. məc. Qorxaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
həsrətli — sif. 1. Ürəyində həsrəti, arzusu, istəyi olan; diləkli, arzulu; həsrətkeş. Həsrətli valideyn. Həsrətli sevgililər. – Beyrək və yoldaşları cəfakeş kürəkçilərlə həsrətli doğma qardaşlar kimi bir birlərinə sarmaşdılar. M. Rz.. Ümid . . uzaq səfərdən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rüsva(y) — is. 1. Biabır olma, abırsızlıq, heysiyyətdən düşmə, abırdan düşmə. Nə çəmən cümlə cahandır məni rüsvayə qəfəs. S. Ə. Ş.. // klas. Bu sözlə bağlı olan birləşmələrin birinci tərkib hissəsi; məs.: rüsvayi dünya, rüsvayi eşq, rüsvayi xəlq. Axır elə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
